تېخىمۇ كۆپ ئۇچۇرلار ― Uyghur

Erythema multiforme (EM) ئىممۇنىتېت ئىنكاسى سەۋەبىدىن تېرە ۋە شىلىمشىق پەردىلەردە ئالاھىدە نىشانغا ئوخشاش داغ پەيدا بولىدىغان ئەھۋال. گەرچە كۆپىنچە ۋىرۇسلۇق يۇقۇملىنىش، بولۇپمۇ Herpes simplex virus (HSV) ياكى بەزى دورىلار كەلتۈرۈپ چىقارغان بولسىمۇ، ئەمما نۇرغۇن ئەھۋاللاردا سەۋەبى ئېنىق ئەمەس. ئوخشىمىغان EM نى داۋالاشتا قېرىن ستېروئىد (topical steroid) ياكى ئانتىهىستامىن (antihistamine) قايماق ئىشلىتىپ كېسەللىك ئالامەتلىرىنى پەسەيتىشكە ئەھمىيەت بېرىدۇ. تەكرارلانغان EM نى باشقۇرۇش ھەر بىر بىمارغا ماسلاشقاندا ئەڭ ئۈنۈملۈك بولىدۇ. ئەۋۋەلقى داۋالاش ئۇسۇلى قېرىن ستېروئىد ۋە ئانتىهىستامىننى ئۆز ئىچىگە ئالىدۇ. بۇلار يۇقىرى كۈچلۈك كورتىكوستېرۇئىدلار (high‑potency corticosteroids) ۋە ۋىرۇسقا قارشى دورىلارنى (antiviral agents) ئۆز ئىچىگە ئالىدۇ. قاتتىق EM داۋالاش قېتىق ستېروئىد قايماق ۋە شىلىمشىق پەردىلەرنى داۋالاش ئۇسۇلىدىن تەركىب تاپىدۇ. ۋىرۇسقا قارشى ئىنكاس قايتۇرمىغان بىمارلارغا نىسبەتەن، ئىككىنچى قاتاردىكى تاللاشلار ئىممۇنىسۇپرسېسىيە قىلغۇچىلار (immunosuppressive agents)، ئانتىبىئوتىكىلار (antibiotics)، ئانتىهېلىمىنتىك دورىلار (anthelmintics) ۋە ئانتىمالارىيا دورىلار (antimalarials)نى ئۆز ئىچىگە ئالىدۇ.
Erythema multiforme (EM) is an immune-mediated condition that classically presents with discrete targetoid lesions and can involve both mucosal and cutaneous sites. While EM is typically preceded by viral infections, most notably herpes simplex virus (HSV), and certain medications, a large portion of cases are due to an unidentifiable cause. Treatment for acute EM is focused on relieving symptoms with topical steroids or antihistamines. Treatment for recurrent EM is most successful when tailored to individual patients. First line treatment for recurrent EM includes both systemic and topical therapies. Systemic therapies include corticosteroid therapy and antiviral prophylaxis. Topical therapies include high-potency corticosteroids, and antiseptic or anesthetic solutions for mucosal involvement. Second-line therapies for patients who do not respond to antiviral medications include immunosuppressive agents, antibiotics, anthelmintics, and antimalarials

نۇرغۇن ئەھۋاللاردا ، يېنىك دەرىجىدىكى erythema multiforme 2 ھەپتىدىن 4 ھەپتە ئىچىدە ئۆزلۈكىدىن يوقىلىدۇ. ستېۋېنس-جونسون سىندروما (Stevens-Johnson syndrome) شىلىمشىق پەردىگە تەسىر قىلىدىغان ئېغىر كېسەللىك 6 ھەپتە داۋاملىشىشى مۇمكىن. ستېروئىد ئادەتتە يېنىك كېسەللىكلەرگە تەۋسىيە قىلىنمايدۇ. ئىختىيارىي تەتقىقاتتىن بالىلارنىڭ بۇ داۋالاشتىن قايسى پايدىغا ئېرىشىدىغانلىقىنى كۆرسىتىپ بېرىدىغان ئېنىق بايقاش بولمىغاچقا ، ستېروئىدنىڭ ئېغىر دەرىجىدىكى مۈكوزا غەزەملەرگە كۆپ ئىشلىتىلىدىغانلىقى ئېنىق ئەمەس.
In most cases, mild erythema multiforme is self-limited and resolves in 2 to 4 weeks. Stevens-Johnson syndrome is a serious disease that involves the mucous membranes and lasts up to 6 weeks. There is no indication for using steroids for the mild form. Use of steroids for erythema multiforme major is debatable because no randomized studies clearly indicate which children will benefit from this treatment.

بىز TMP/SMX سەۋەبىدىن كېلىپ چىققان ئېغىز ئېرىتىما مۇلتيفورمې (oral erythema multiforme, EM) نى تونۇشتۇرىمىز، تېرە زەخمەسى يوق، ئورتىقى ئېغىز ۋە لەۋ جاراھەتلىرىنى كۆرسىتىدۇ. بۇ ئۇنى باشقا ئېغىز يارىلىرىدىن پەرقلەندۈرۈشنىڭ لازىملىقىنى تەكىتلەيدۇ. بىمار كېسەللىك ئالامىتى ۋە پرېدىنىسولون (prednisolone) تابلېتىنى قوبۇل قىلىپ، TMP/SMX داۋالاشنى توختاتقاندىن كېيىن ياخشىلىنىشنى كۆرسەتتى.
We report a case of oral erythema multiforme (EM) secondary to TMP/SMX that presented with oral and lip ulcerations typical of EM without any skin lesions and highlights the importance of distinguishing them from other ulcerative disorders involving oral cavity. The patient was treated symptomatically and given tablet prednisolone. The condition improved with stoppage of TMP/SMX therapy.

Erythema multiforme تېرە ۋە بەزىدە شىلىمشىق پەردىگە مۇناسىۋەتلىك ئىنكاس بولۇپ ، ئىممۇنىتېت سىستېمىسى كەلتۈرۈپ چىقىرىدۇ. ئادەتتە ، ئۇ نىشانغا ئوخشاش جاراھەت سۈپىتىدە ئىپادىلىنىدۇ ، بۇ بەلكىم يەككە ، تەكرار ياكى داۋاملىشىشى مۇمكىن. بۇ جاراھەتلەر ئادەتتە سىممېترىك ھالدا پۇت-قوللارغا ، بولۇپمۇ ئۇلارنىڭ سىرتقى يۈزىگە تەسىر كۆرسىتىدۇ. ئاساسلىق سەۋەبلەر Herpes simplex virus (HSV) ۋە مىكوپلازما ئۆپكە ياللۇغى قاتارلىق يۇقۇملىنىشلارنى ، شۇنداقلا بەزى دورىلار ، ئىممۇنىتېتلاش ۋە ئۆزلۈكىدىن ئىممۇنىتېت سىستېمىسى كېسەللىكلىرىنى ئۆز ئىچىگە ئالىدۇ. ئۇرتىكارىيە (urticaria) نى پەرقلەندۈرۈش زەخىملىنىش ۋاقتىغا تايىنىدۇ. Erythema multiforme جاراھەت ئاز دېگەندە يەتتە كۈن مۇقىم بولىدۇ ، ئۇرتىكارىيە كېسەللىكلىرى دائىم بىر كۈن ئىچىدە يوقىلىدۇ. گەرچە ئوخشىشىپ كېتىدىغان بولسىمۇ ، erythema multiforme نى تېخىمۇ ئېغىر بولغان ستېۋېنس-جونسون سىندرومىسى (Stevens-Johnson syndrome) دىن پەرقلەندۈرۈش تولىمۇ مۇھىم ، بۇ ئادەتتە كەڭ تارقالغان قىزىل ماكۇللار ياكى بۆرەك پەردىسىنى كۆرسىتىدۇ. Erythema multiforme نى باشقۇرۇش توپىك ستېرۆئىد (topical steroid) ياكى ۋىرۇسقا قارشى دورىلار بىلەن كېسەللىك ئالامەتلىرىنى يېنىكلىتىش ۋە سەۋەبىنى ھەل قىلىشنى ئۆز ئىچىگە ئالىدۇ. Herpes simplex virus (HSV) بىلەن مۇناسىۋەتلىك قايتا-قايتا كېسەللىكلەرگە قارىتا ، ئالدىنى ئېلىش خاراكتېرلىك ۋىرۇسقا قارشى داۋالاش تەۋسىيە قىلىنىدۇ. شىلىمشىق پەردىنىڭ ئېغىر دەرىجىدە ئارىلىشىشى تومۇردىن سۇيۇقلۇق ۋە ئېلېكترولىت ئالماشتۇرۇش ئۈچۈن دوختۇرخانىدا يېتىپ داۋالىنىشى كېرەك.
Erythema multiforme is a reaction involving the skin and sometimes the mucosa, triggered by the immune system. Typically, it manifests as target-like lesions, which may appear isolated, recur, or persist. These lesions usually symmetrically affect the extremities, particularly their outer surfaces. The main causes include infections like herpes simplex virus and Mycoplasma pneumoniae, as well as certain medications, immunizations, and autoimmune diseases. Distinguishing erythema multiforme from urticaria relies on the duration of lesions; erythema multiforme lesions remain fixed for at least seven days, while urticarial lesions often vanish within a day. Although similar, it's crucial to differentiate erythema multiforme from the more severe Stevens-Johnson syndrome, which typically presents widespread erythematous or purpuric macules with blisters. Managing erythema multiforme involves symptomatic relief with topical steroids or antihistamines and addressing the underlying cause. For recurrent cases associated with herpes simplex virus, prophylactic antiviral therapy is recommended. Severe mucosal involvement may necessitate hospitalization for intravenous fluids and electrolyte replacement.